De goddelijke vonk - In de constructiesimulatie The Universim van Crytivo Spelers kunnen fungeren als de scheppers van leven. Het doel is om een bloeiende samenleving te ontwikkelen die zich niet alleen over één planeet uitstrekt, maar idealiter het hele sterrenstelsel koloniseert. De weg naar dit doel is lang, uitdagend en altijd verrassend.
Steun SPIELECHECK op Patreon - De hele website is afhankelijk van jouw steun.
Wat in 2014 begon met een sprankje hoop is in de jaren daarna uitgegroeid tot een verbazingwekkend veelzijdig bedrijf. Ervaring ontvouwde. De uiteindelijke release liet lang op zich wachten, maar zoals het gezegde luidt: goede dingen hebben tijd nodig. En in dit geval was het wachten het echt waard.
Tussen het stenen tijdperk en sterreizen - de evolutie van klompjes
Sinds Black & White van Lionhead Studios, heeft geen enkele game in het genre deze goddelijke snaar zo precies geraakt. The Universim laat je je eigen beschaving vormen, leiden en besturen. De schattige inwoners, liefkozend Nuggets genoemd, beginnen in het Stenen Tijdperk en werken zich op naar het Ruimtetijdperk door middel van onderzoek, handel en technologische ontwikkeling. Het is aan de spelers om grondstoffen te beheren, structuren te bouwen, nieuwe technologieën te onderzoeken en hun volgelingen door alle verrassingen van het leven te navigeren.
De grap: je mag dan wel een soort godheid zijn, maar je bent niet almachtig. Tenminste niet altijd. Als je teveel aandringt op goddelijke krachten, loop je het risico het geloof van de klompjes te verliezen. En zonder geloof is er geen macht. Net als in het echte leven, alleen met meer meteorietinslagen.
Procedurele planeten als speeltuin - van de oerknal tot kolonialisme
Aanvankelijk begint de nieuwe beschaving op een eenzame planeet. Hier kunnen de eerste ervaringen worden opgedaan, gebouwen worden neergezet en de basis voor overleven worden gelegd. Maar naarmate de technologie voortschrijdt, verbreedt ook de horizon. Op een gegeven moment roept de ruimte - en met Herdruk.
Proceduraal gegenereerde planeten maken van elk nieuw hemellichaam een zak vol verrassingen. Soms is er een schatkamer vol grondstoffen, soms een dodelijke val met giftige planten, hyperagressieve dieren en een klimaat dat zelfs voor de duivel te warm zou zijn. Maar er is altijd iets te doen voor dappere klompjes. Dankzij nieuwe technologieën kunnen ze ruimteschepen bouwen, buitenaardse manen koloniseren en nieuwe habitats openen. Klinkt romantisch, maar eindigt vaak met een buitenaardse beet in de billen.
Op elke nieuwe planeet staan je andere uitdagingen te wachten: Dag-nachtcycli beïnvloeden het gedrag van dieren, planten groeien alleen op bepaalde tijden en het klimaat schommelt tussen tropisch en apocalyptisch. Als je wilt overleven, moet je observeren, je aanpassen en, indien nodig, een zondvloed ontketenen. Flexibiliteit is hier niet alleen een deugd, maar een vereiste.
God met een fakkel - goddelijke krachten en wereldse problemen
Een centraal element van The Universim is de goddelijke invloed. Naast het klassieke bouwspel zijn er meer dan 15 goddelijke krachten beschikbaar: Bliksem, tornado's, genezing, telekinese of zelfs tektonische plaatverschuivingen. Deze kunnen worden gebruikt om grondstoffen bloot te leggen, rampen te veroorzaken of klompjes direct te beïnvloeden. De speelplaats van de goden is dus verrassend groot - en soms een beetje sadistisch.
Het bijzondere: Deze krachten zijn niet onbeperkt beschikbaar. Alleen als de klompjes hun Deity ze genereren zogenaamde creator points, die dienen als goddelijke valuta. Dus als je je macht wilt tonen, moet je eerst het respect (of de angst) van je onderdanen verdienen. En wee hen als ze zich afkeren - dan is zelfs de helende hand ineffectief.
Het beheersen van de krachten van de goden vereist gevoeligheid. Niet elke natuurramp heeft het gewenste effect. Soms leidt een overgemotiveerde bliksemschicht er alleen maar toe dat de halve stad afbrandt. De balans tussen welwillende beschermer en kastijdende wereldheerser is een constante evenwichtsoefening die zorgt voor een verbazingwekkende hoeveelheid diepgang in het spel.
Gecontroleerde chaos - The Universim Tussen scharrelfactor en milieuramp
In de simulatie lijken veel dingen op het eerste gezicht schattig, maar The Universim verrast regelmatig met zijn complexiteit en ironie. De klompjes handelen grotendeels autonoom, bouwen huizen, stichten gezinnen, maken ruzie en vieren feestjes. De zogenaamde scurry-factor is hoog en geeft net dat beetje extra. Als een liefdevol onderhouden mierenhoop, maar dan met meer technologie en af en toe het einde van de wereld.
Spelers moeten echter altijd de grondstoffen in de gaten houden: Te veel Vissen meren uitdroogt, waterpompen beter niet onbeheerd worden achtergelaten en bosbranden zich sneller verspreiden dan nuggets "ouch" kunnen zeggen. Als je hier onvoorzichtig te werk gaat, kijk je sneller dan je zou willen tegen een post-apocalyptische woestenij aan.
Steeds weer duiken er gebeurtenissen en kleine opdrachten op die beslissingen vereisen. Isoleer je de zieke klomp of genees je hem met goddelijke kracht? Laat je twee rivaliserende facties ruzie maken of beslecht je het conflict met een gerichte meteoriet? Elke beslissing heeft gevolgen, zowel voor het verloop van het spel als voor de geloofsstatus van je eigen godheid.
De hemel is niet de limiet - wat The Universim maakt het zo speciaal
Zonder aanspraak te maken op lineaire perfectie The Universim een charmant Chaos dat atypisch is voor veel bouwspellen. Als je alles symmetrisch wilt bouwen, eindig je voor een verborgen voorwerpenplaatje van straten, gebouwen en natuur dat meer weg heeft van creatieve anarchie. Maar dat is een deel van de charme: het is niet de perfecte orde, maar de levendige chaos die de wereld geloofwaardig maakt.
De beelden zijn kleurrijk, de stijl charmant en de verteller, die af en toe commentaar geeft op de gebeurtenissen, voegt precies de juiste hoeveelheid humor toe aan de actie. Als je oog voor detail hebt, ontdek je steeds weer kleine foefjes in de wereld: dansende klompjes, grappige posters of onverwachte Dialogen. Technisch gezien loopt de titel grotendeels soepel, inclusief kleine stotteringen en inactieve fases. Dit kan leiden tot wachttijden tijdens de ruimtereisfase, maar gezien het totaalpakket is dit gemakkelijk te vergeven.
Of het goddelijke experiment ooit zijn grenzen zal bereiken, valt nog te bezien. Maar met zijn unieke mix van management, een bouwspel, een god-modus en kosmische kolonisatie, levert het spel het gewenste resultaat. The Universim een speeltuin die blijft fascineren.
