Er zijn momenten in het leven die ons leven op zijn kop zetten. Voor mij was dat januari 2012, toen mijn moeder stierf aan leukemie. Deze gebeurtenis had niet alleen een diepe impact op mij, maar veranderde ook mijn kijk op het leven en het belang om anderen te helpen. Sinds de verwoestende diagnose in 2010 ben ik geregistreerd bij DKMS - als stamceldonor. Het is een beslissing die gemakkelijk te nemen is en een enorme impact kan hebben. In november kreeg ik een brief in de post van DKMS, zo'n brief die je af en toe krijgt. Daarin stond het verhaal van Moritz. Hij beschrijft zijn indrukken en gevoelens over zijn ervaring met stamceldonatie en deelt zijn reis met ons. Dit is het begin van een bijzondere vriendschap die grenzen overschrijdt.
Een kleine stap naar DKMS kan een groot avontuur worden
Aanmelden bij DKMS is verrassend eenvoudig: wattenstaafjes, een paar minuten tijd en de bereidheid om te helpen. Meer is er niet nodig om misschien ooit een leven te redden. Dat is precies wat Moritz uit Lörrach in 2017 deed toen hij zich bij de DKMS registreerde als onderdeel van een schoolactie. Dossier van de DKMS liet zijn stamcellen opnemen. Op dat moment had hij geen idee dat zijn stamcellen slechts drie jaar later het leven van de kleine Javiera uit Chili zouden redden.
Voor mij was de registratie niet alleen een verbintenis met mijn overleden moeder, maar ook een manier om actief hoop te geven. In 2020 werd ik zelfs geselecteerd als donor. De gedachte iemand te kunnen helpen was opwindend. Hoewel ik uiteindelijk geen donor werd, liet deze spannende ervaring me zien hoeveel medeleven en menselijkheid er op dit soort momenten is.
Reclame
Een leven redden: Moritz en Javiera
Moritz, de oud-leerling, kreeg in het voorjaar van 2020 te horen dat hij een potentiële donor was. Dit bracht een speciale De uitdaging Hij moest zijn angst voor naalden overwinnen. Maar met de gedachte dat iemand aan de andere kant van de wereld van hem afhankelijk was, overwon hij deze hindernis. Zijn stamcellen begonnen aan een ongelofelijke reis van 12.000 kilometer naar Chili. Daar wachtte de negenjarige Javiera, die al sinds haar derde tegen leukemie vecht, vol spanning op haar laatste hoop.
Het is moeilijk voor te stellen hoe emotioneel deze band moet zijn. Twee jaar na de donatie mocht Moritz eindelijk Javiera bezoeken. In haar ogen was hij niet alleen een redder in nood, maar haar genetische tweeling. Deze bijeenkomst laat zien hoe stamceldonaties niet alleen levens kunnen redden, maar ook levens met elkaar kunnen verbinden.
Een persoonlijke drive om hoop te geven
Als iemand die zelf leukemie heeft gehad, weet ik hoe belangrijk het werk van DKMS is. Het mooie is dat iedereen vanaf 17 jaar zich kan registreren en vanaf 18 jaar je eigen stamcellen kan doneren. De eenvoud van het proces en het enorme belang voor patiënten motiveren mij om de DKMS tot op de dag van vandaag te steunen.
Reclame
Het verhaal van Moritz bewijst dat moed en medeleven bergen kunnen verzetten. Het herinnert me eraan dat ook ik op een dag iemand hoop kan geven. Ook al ben ik nog niet in aanmerking genomen als donor, deze mogelijkheid blijft bestaan - en daarmee de gedachte dat we allemaal deel kunnen uitmaken van een groter geheel.
Samen met DKMS voor een betere toekomst
Nu de 13e verjaardag van zijn dood langzaam dichterbij komt, voel ik nog steeds de diepe Verlies en ik herinner me de lange weg die we toen als gezin hebben afgelegd. Mijn reis met DKMS begon uit diep verdriet, maar ontwikkelde zich tot een reis vol hoop.
Elk individu kan een verschil maken. En ook al is het soms maar een wattenstaafje dat de wereld verandert, één ding blijft duidelijk: spelen Leven Besparen is meer dan een motto - het is een realiteit die we samen vorm kunnen geven. Of zoals Moritz zou zeggen: "Als we bij elkaar blijven, kunnen we echt een verschil maken."
En wanneer registreer je je om stamcellen te doneren?
Reclame